Müzisyenden müzisyene yazılan şarkılar genelde vefat sonrası olduğu ve büyük aşkla yazıldığı için aşırı cız bız dozajda can yakıcı oluyor. Bunun çok iyi örneklerinden biri Cat Power'ın i'dont blame you şarkısı. Kafama göre bazı yerlerini translate ettikten sonra belki yorum da yazarım (yorumlar kırmızı yerler). Ki sözler o kadar fena ki pek de benim tuhaf yorumlara gerek yok aslında.
SENİ SUÇLAMIYORUM
Seni son gördüğümde sahnedeydin,
Saçın vahşi ve gözlerin kırmızıydı,
Ve öfke içindeydin.
Ortalıkta gitarını sallıyordun.
Çünkü o sesi duymak istiyorlardı.
efekt mefekt hikaye, tuşe şahane! gerçekten hele hele o dönem o vurucu sesi gitardan çıkarmak???
Ama senin çalasın yoktu.
Seni suçlamıyorum.
Değişik değişik durumlarda dünyanın her yerindeydin.
Farklı pozisyonlarla bir çok kafanın içindeydin.
Ama sen onları asla bu şekilde istemedin.
Dumb şarkısında "Kalbim kırık ama biraz tinerim var" dese de röportajlarında diyor "hangi uyuşturucuyu kullanırsanız kullanın bir süre sonra sıkıcı hale geliyor o yüzden hiç kullanmamak en iyisi" bu konuda bir teşviki yok. yani aslında o dönemde şarkılarını vahşi kötü niyetli apaçi amerikan partilerinde çalmak adamın buhranla ürettiği cevhere aykırı gibi. tam anlatamadım burayı ama birini kötü bir maddeye alıştırırken ya da birinin sarhoşluğunu suistimal edip rape edereken arka fonda çalması ihtimali kurt'ü ziyadesiyle yaralar.
Ne kadar zalim bir bedel ödemen gerektiğini düşündün.
Ve sahnedeki tonla saçmalık.
davula kafa atmalar, döne döne jaklara dolanıp yerlerde düşmeler ve yığınlası
Ama zaten onlara hiç bir şey ifade etmedi bunlar.
Düşünsene arkalarını döndüklerinde
Sadece kafalarını kaşıyorlardı.
En basit ifadesiyle en iyisini hakkediyorsun.
Ve seni suçlamıyorum.
En iyi solduğunu söylediler.
Ama sonra onlar sadece çocuktu.
bence en acı yeri de burası, resmen kültür oluşturmuş, tonla dinamik değiştirmiş bir müzik var ortada. bu kadar büyük bir patlamaya ergen müziği diyip bırakmak ??!!!!????. sadece toplum da yapmıyor bunu, bireyler de yapıyor "çocukken dinlerdik işte" eğer hakikaten mental terapi ve veya enerji boşaltma eğlencesi olarak doya doya dinlediysen, acaba çocukken onu dinlemeseydin, sıfır hasarsız atlatamayacağın dönemlerin olma ihtimali var mıydı??? demir demirkan da bir kere isim vermeden röportajında "sonra bi dönem geldi epik masalsı gitar bitti. depresyonda, hırkalı tipler çıktı, gitar çalmayı da bilmiyorlar" dedi. kolay kolay gitar aşığı insan sevmemezlik yapmam ama bu cümlesini işittiğimden beri sevmem demir demirkan'ı. tavşan dağ muhabbeti ama olsun :)
Sonra bazen büyüme çağındayken içinde bulunduğun cehennem gibi evleri hatırlarsın.
Sadece ismini bilmeleri
Nerden geldiğini bildikleri anlamına gelmez.
Ne kadar üzücü bir numara çekmek zorunda olduğunu düşünürdün.
Ama seni suçlamıyorum.
Asla sahip olmadılar
Ve zaten bunu onlara hiç de borçlu değilsin.
Seni suçlamıyorum.
Bu şarkıyı ilk dinlediğimde cat power ın varlığından haberim vardı fakat bu şarkıyı bilmiyordum. Galiba 2007 yılında baya karlı bir Ankara gecesinde dinlemiştim random bir şekilde. Kafam aşırı güzeldi ama hayatımdaki her şey darmadağın dökülüyordu. Kurt Cobain için yazıldığını dahi bilmeden, gerçekten çatallaşan ruh titreten sesiyle birinin bana "Seni Suçlamıyorum" demesi o kadar o kadar iyi gelmişti ki sabaha kadar. Tabi ki şarkı ona yakışıyor ve onun hakkı ama şarkıların güzelliği budur işte, dinlediğin an senin olur istediğin yere çekersin. Bu konuda başka bir merhum acılı melek Chris Cornell'in "Şarkılarımın hikayeleri için açıklama sunarak, dinleyicinin iyeliğinden ve hayal gücünden çıkmasını istemem" tarzında bir şeyler söylediğini okumuştum. Ortada ona bestelendiği bilgisi olunca artık bu şarkı benim değil, başka bir tatla dinliyorum artık. ama o gece sabaha kadar benimdi ve asla unutamayacağım duygusal tecrübelerimden biriydi.
Yorumlar
Yorum Gönder